Eindelijk een berichtje uit het tropisch Brunei.

Schandalig!! Dat het al zo lang geleden is dat we van onszelf hebben laten horen. Nu kan ik wel een heel verhaal op hangen dat ik het zo druk heb, maar dat gelooft toch niemand, dus dat doe ik dan ook maar niet.
Laat ik gewoon nog eens wat vertellen over ons leven hier in Brunei.

Sharia wetgeving
Dat is wel een belangrijke verandering die het land te wachten staat. De sultan gaat de touwtjes nog iets strakker aantrekken. Vanaf 1 april wordt de wetgeving ingevoerd. Overspel kan bestraft worden met steniging, bij dieven kan een ledemaat worden afgehakt en wie alcohol drinkt, riskeert zweep- en/of stokslagen. (Sst… tegen niemand zeggen dat ik heb horen vertellen dat de sultan de grootste afnemer van Moët & Chandon champagne in Zuid Oost Azië is.)
Volgens de sultan heeft Allah de almachtige deze wetten in al zijn vrijgevigheid gemaakt. Zij gaan ze nu gebruiken om recht te doen.
Toeristen en expats hebben niets te vrezen, al stond er vorige week wel in de krant dat wij ook niet meer in een korte broek mogen lopen na 1 april.
Ach ja, we gaan het zien. Ik kan me er allemaal niet zo druk om maken.

Kuala Belait Hospital
Een ziekenhuis waar je niet wil komen als je gezond bent, maar als er iets met je aan de hand is, dan moet je er helemaal niet zijn…
Twee weken geleden was ik er voor een aantal moeders die een keizersnede gehad hadden.
Als ik het hele verhaal vertel, dan ben ik wel een aantal pagina’s verder, dus ik zal het kort houden.
• Als de baby geboren wordt, krijgt moeder de baby niet te zien. Als moeder vraagt of ze misschien heel even haar baby mag zien, voordat ze hem meenemen, ontbloten ze zijn geslacht en houden dat voor het gezicht van moeder. Er roept iemand ‘It’s a male!’ en dat is het dan.
• Vader krijgt de baby even te zien, maar volgens protocol, moet hij daarna buiten wachten tot ze met hem ‘klaar’ zijn…
• Niemand is geïnteresseerd in hoe de baby heet en het gewicht en de lengte van de baby wordt ook niet verteld.
• Ze hebben 1 kolfapparaat in het ziekenhuis, maar zoals ze zelf al aangeven, dat werkt niet geweldig.
• Kunstvoeding is momenteel niet vooradig, dus zelf meenemen en mocht je het niet bij je hebben, dan zelf aan een andere moeder vragen.
• Kraanwater kun je hier niet drinken, maar ze hebben ook geen water wat je wel mag drinken, of waar je de kunstvoeding mee klaar mag maken.
• Flessenwarmer of magnetron hebben ze nog nooit van gehoord.
• Onder de warme kraan een fles opwarmen valt ook niet mee, want na vier kranen te hebben geprobeerd heb ik er nog geen gevonden met warm water.
• Als je 10 uur na je keizersnede vraagt of iemand van de verpleegkundigen je even wil verschonen, omdat je zoveel bloedverlies hebt gehad, dan is het antwoord dat je nog 1,5 uur moet wachten, omdat dan ‘de verschoningsronde’ is.
Echt ongelooflijk!! Wat een ziekenhuis is dit!
Als ik naar huis rijd ben ik blij dat ik er voor deze twee moeders en hun kindjes mocht zijn vandaag. Daarnaast maakt het me ook bang. Bang dat er ooit iets aan de hand is met mij, Rob of de kinderen en dat we afhankelijk zijn van dit ziekenhuis…

Sinterklaas
Het is al weer even geleden dat de Sint weer terug naar Spanje is, maar wat hebben we weer van hem genoten. De kinderen luisteren extra goed, omdat ieder moment van de dag de luisterpiet aan het raam kan staan.
Het strooigoed was die jaar allemaal halal, dus er was geen stress toen de Sint op school aankwam. Het zou natuurlijk een dramatische gebeurtenis zijn als een Islamitisch kindje tijdens de gymles een onrijn snoepje zou vinden.
Het wordt ieder jaar wel moeilijker om de Sint het Islamitische Brunei binnen te krijgen. Zolang ze bij de douane maar geloven dat hij zijn mijter tegen de zon draagt en dat hij aan zijn staf een netje maakt om de bladeren uit het zwembad te halen is er geen enkel probleem.

Bali & Singapore
Met Kerst en Oud & Nieuw zijn we in Bali geweest met zijn vijven.
Het was heerlijk om weer op vakantie te zijn. Het is erg gezellig om 2 x per jaar naar Nederland te komen, maar het voelt meer als familiebezoek, dan echt vakantie.
Bali is het niet hetgeen wat we er van verwacht hadden, maar we hebben het er wel heel leuk gehad. De eerste week zaten we in Sanur. Onze accomodatie zat direct aan het strand, dat was heerlijk. Geen hoge golven of een ruwe zee, dus de kinderen konden er heerlijk spelen, terwijl wij op een stoel in de zon zaten. Geen zandvliegen, kwallen en zeeslangen, dus dat is ook weer eens wat anders dan het strand hier in Brunei.
De tweede week zaten we in Ubud. Dat is wat verder van de kust. We hadden hier een mooi huis met een prive zwembad.
In de tweede week hebben we een fietstocht gedaan. Dat was echt geweldig. 2,5 Uur op de fiets tussen de rijstvelden en de locale bevolking. Echt een aanrader.
Deze vakantie sloten we af met een paar dagen Singapore. Wat was het heerlijk om daar weer even te zijn. Je hebt daar echt het gevoel dat je Azië even uit bent. Grote winkelcentra, echte restaurants en luxe hotels. Ook heerlijk om weer even te kunnen shoppen natuurlijk!!

Kuala Lumpur
Omdat iedereen hier zo vaak op vakantie gaat en wij niet achter kunnen blijven, zijn we ook nog maar even naar KL geweest. Rob moest er toch zijn voor zijn werk, dus ik ben er met de kids maar voor een lang weekend achteraan gevlogen.

Regenseizoen
Dat het hier hard en veel kan regenen, dat wisten we wel, maar dat we onze laarzen mee hadden moeten nemen, dat wisten we dan weer niet.
Ongelooflijk hoeveel het hier geregend heeft. Echt twee weken lang bijna onafgebroken. Er was dan ook veel wateroverlast. Gelukkig hadden wij er thuis niet zo’n last van. Wij waren één van de gelukkigen die thuis gewoon naar de wc konden….

Dagelijks leven in Brunei
Ondertussen is het al weer bijna twee jaar geleden dat we aan ons grote avontuur begonnen.
We hebben het ontzettend naar ons zin en genieten van een leven met weinig stress.
Al moet je dit ook niet geheel onderschatten, want ook mijn dagen zijn wel redelijk gevuld ondertussen.
• Zwemles van alle kids
• Speelafspraken van Bas & Evi
• Balletles van Evi
• Voetbal van Bas
• Muziekles van Bas & Evi
• Vakanties plannen en tickets boeken
• Daarnaast prober ik zelf nog een keer of 4 in de week te gaan sporten.
Ik hoef me dus ook echt niet te vervelen.
Rob gaat voor een half jaar op rotatie werken. Hij is dan twee weken op de rig (ook ‘s nachts) en daarna is hij dan twee weken thuis. Niet echt gezellig, maar voor een half jaar is het wel te overzien.
Wat ook een belangrijk deel is van ons leven in Brunei is afscheid nemen. De meeste contracten zijn voor vier jaar en daarna vertrek je weer.
Dit vind ik echt wel eens moeilijk. Het duurt natuurlijk even voordat je iemand echt kent. Op een gegeven moment heb je wel een aardige groep vrienden om je heen waar je het erg gezellig mee hebt. Als zij dan vertrekken vind ik dat echt heel erg moeilijk. Natuurlijk komen er ook weer heel leuke mensen voor terug, maar dat duurt weer even voordat je ze weer zo goed kent.
Ik vind het ook een heel raar idee dat we nu al weer op de helft zijn. Volgend jaar rond deze tijd moeten we al weer gaan bedenken wat we willen. Terug naar Nederland, hier verlengen als dat mogelijk is, of toch nog een posting er achter aan. Zoals we er nu naar kijken denk ik niet dat we over twee jaar al terug naar Nederland zullen komen. Het expat leven bevalt ons enorm goed en het is ook heel goed voor Rob zijn carrière.


Tot over een paar weken weer. 14 Maart ben ik met de kids weer in Nederland en Rob komt 27 maart aan. We hebben er weer zin in om iedereen weer te zien en te spreken!