Ons eerste bezoek...

Beste allemaal,

hier weer een berichtje vanuit Brunei Darussalam. Weer veel gebeurt de laatste twee weken. Rien en Tineke zijn voor twee weken hier geweest. Dat was erg gezellig en ook erg praktisch. Er moest nog steeds veel van ons papierwerk geregeld worden en dat kost allemaal wat meer tijd en moeite dan in Nederland. Het is dan erg fijn om de kids thuis te kunnen laten bij opa en oma.

Afgelopen weekend zijn we een weekendje weg geweest. We zijn naar Jerudong geweest, dat is een plaats dicht bij de hoofdstad van Brunei. Een 5 sterren hotel (Empire hotel), dus dat was echt genieten. Zondag een citytour gedaan in de hoofdstad wat zeer de moeite waard was. We zijn in de grootste Moskee van Brunei geweest, toch wel erg mooi om een keer te zien. Beetje jammer dat je een lange zwarte jas over je eigen kleding aan moet doen waar al tig mensen voor je in hebben lopen zweten die dag. Ik dacht nog geluk te hebben, omdat 'mijn' jas wat korter was dan de rest. Maar ik werd natuurlijk snel terug gestuurd met deze onzedelijke klederdracht. Je kon mijn enkels en zelfs een stukje van mijn kuiten zien, dat kan ECHT niet!
Er is in de hoofdstad ook een 'dorp' op palen in het water. Bootjes varen als een gek door de 'straatjes' heen. We zijn in zo'n bootje mee geweest en in een van de huisjes geweest. Erg leuk om een keer te zien, maar ik moet er niet aan denken om er te wonen.

We hebben nu ook eindelijk de nummers van onze identiteitskaarten. Deze heb je nodig om een auto te kunnen kopen en om een amah aan te kunnen nemen. Sinds vorig week ben ik de trotse eigenaar van een Suzuki Vitara. Ben er super blij mee!
Ook Rob heeft gisteren een auto gekocht. Het is een Toyota Prado. Ik heb hem nog niet gezien, dus ben erg benieuwd. Vandaag krijgen we hem.

Maandag is er hier een amah begonnen. Ze werkt erg hard en is super lief voor de kids. Gisteravond was er een man om de papieren voor haar te regelen, zodat ze hier full time kan komen werken. Helaas is ze afgelopen jaar al twee keer van gezin gewisseld en kan ze niet meer wisselen. Dat zou beteken dat ze hier illegaal zou moeten werken en dat is eigenlijk geen optie. Op zoek dus naar een nieuwe amah... Als het goed is, dan spreken we er vanavond nog een en morgen ook nog een. Hoop dat we het snel kunnen regelen, dat is voor de kids ook het beste.

Ben afgelopen week nog wel een paar keer op mijn ziel getrapt.
De eerste keer was met het aanvragen van de identiteitskaarten. Er was ons verteld dat ze erg streng waren en er zijn ook strenge kledingvoorschriften. Een lange broek en een shirt met lange mouwen wat hoog gesloten is. Dat laatste was wel een probleem. Ik had in de koffer en in de luchtvracht geen shirtjes die hoog gesloten zijn... Na verschillende shirtjes aangehad te hebben die allen werden afgekeurd, kwam Rien met het geweldige idee om een shirt achterstevoren aan te doen. Dat is het dan ook geworden. Ik mocht gelukkig zo binnen en iedereen was erg vriendelijk. De medewerkster aan de balie vroeg of ik hier ook werkte. Toen ik nee zei moest ik bij beroep 'housewife' invullen. Ik probeerde nog even tegen te sputteren door te wijzen naar Rob en te zeggen dat ik 'his wife' was, maar helaas, het moest toch echt housewife worden...Auw auw auw!
De tweede keer dat ik op mijn ziel getrapt werd was bij het aanvragen van een rijbewijs. Weer met een lange broek en een shirtje achterste voren daar naar toe. De man die ons nu hielp wilde dus absoluut niets met vrouwen te maken hebben. Hij heeft me geen moment aangekeken en geen woord tegen me gezegd. Als hij tegen Rob over mij sprak, dan wimpelde een keer met zijn hand in mijn richting zonder mij aan te kijken. Wat een ontzettende ..L was dat! Maar goed, rijbewijzen zijn binnen, dus dat is het belangrijkste!

Bas en Evi gaan ondertussen al weer twee weken naar school en die doen het prima. Ik was erg blij dat Rien er bij was toen ik ze voor het eerst weg moest brengen, want ze waren super verdrietig. Ook ik kon het natuurlijk niet droog houden. Gelukkig vinden ze het nu wel prima om te gaan. Ze staan nog niet echt vooraan in de rij, maar ze huilen niet meer en als je ze op gaat huilen zeggen ze dat ze het leuk vonden!

Eten koken gaat hier ook steeds beter. In het begin was het erg zoeken naar de juiste ingredienten om te koken, maar nu gaat het goed. Mis nog wel de knor wereldgerechten en zakjes voor de pasta's, dus als we NL zijn moeten we die maar een aantal mee naar hier nemen. Ik ben met Tineke even rond gaan neuzen in de winkels en dat heeft geholpen!

We hebben hier nu ook een Nederlands telefoonnummer. Ik moet wel bekennen dat de internet verbinding hier niet al te best is en die hebben we nodig om met dat nummer te kunnen bellen. De beste tijd om te bellen is tussen 8 en 10 uur Nederlandse tijd. Dan is het hier tussen 14 en 16 uur. Na 17 uur komt iedereen thuis van zijn werk en is het internet vaak overbezet...
Ons telefoonnummer is 0161725001
Moch die verbinding nou slecht zijn kun je altijd nog met teledump bellen, zoals ik schreef in het vorige verslag.

Volgende week dinsdag wordt er hier laminaat gelegd en woensdag komt waarschijnlijk de zeevracht. Het zal weer even een bende zijn, maar ik zal wel blij zijn als we onze eigen spullen weer hebben. Hoop dat er niet te veel beschadigd is. We gaan het zien!

Heel veel liefs van ons allemaal!