Uitstel

We zijn al weer een tijdje verder, dus tijd voor een update...

De planning was om tussen door nog even te bevallen en dat is gebeurt. Ik zal er niet te veel over vertellen, maar dat even had ik weg kunnen laten... Maar goed, laten we het er op houden dat ik er niet mijn hobby van ga maken, maar dat we er een geweldig zoon bij hebben!

De afgelopen weken is met name Rob druk bezig geweest voor ons vertrek naar Brunei. Het is een hele papierwinkel. Het begint er natuurlijk mee dat iedereen een paspoort moet hebben en daar heb je pasfoto's voor nodig. Ik kan jullie vertellen dat het niet meevalt om van een baby van 1 week oud pasfoto's te laten maken. Maar goed, dat weet je van te voren, dus je kiest een dag uit dat het erg rustig is bij de fotograaf...
30 December dus! Ik ga er vanuit dat iedereen druk is met boodschappen doen en vuurwerk kopen, dus een mooie dag om pasfoto's te laten maken van onze Stan. Het begint er al mee dat er zo'n acht wachtenden voor me zijn.... Al snel hoor ik dat de id kaarten per 1 januari duurder worden en dat verklaart deze drukte. Maar goed, ik ben er nu toch, dus wachten we gewoon onze beurt af.
Ons moment is gekomen en ik zit daar 'heerlijk' op dat houten krukje met Stan op schoot. Stan moet zijn beide oogjes open hebben, recht in de camera kijken en mijn hand mag niet zichtbaar zijn achter zijn hoofdje. Ondanks dat de fotograaf herhaaldelijk met zijn vingers knipt en Stan duidelijk verteld dat hij in de camera moet kijken, wil het toch niet zo lukken.
Na 20 foto's worden we vriendelijk verzocht om even van die kruk af te gaan, zodat ik op een andere plaats even duidelijk tegen Stan kan zeggen wat de eisen zijn van de fotograaf:
* Wakker zijn,
* in de camera kijken,
* en ondanks alle flitsen je ogen wijd open houden.
Ondertussen is de wachtrij voor de fotograaf tot 15 personen opgelopen en vinden mensen een baby van een week oud ineens een stuk minder leuk...
Na zo'n 10 minuten op een houten tafel gelegen te hebben is onze Stan toch wakker geworden en gaan we het opnieuw proberen. Deze keer lukt het na 10 foto's om een goede te hebben dus zijn we eindelijk klaar.

Goed, alle papieren zijn met een koerier naar Brunei en na enige vertraging daar toch goed aangekomen. Ze waren ze even kwijt geraakt, maar nadat Rob, ik, Bas en Evi nieuwe pasfoto's habben laten maken, toch weer gevonden gelukkig. Van Stan had ik voor de zekerheid maar extra foto's af laten drukken, omdat ik bovenstaand verhaal niet nogmaals mee wilde maken.

Afgelopen vrijdag zijn we naar Rijswijk geweest met ons hele gezin voor een medische keuring. Iedereen heeft inmiddels de noodzakelijke vaccinaties gehad. Rob moet maandag nog longfoto's laten maken en donderdag zijn de bloeduitslagen bekend en dan kunnen de laatste formulieren richting Brunei die noodzakelijk zijn om de visa aan te vragen. De procedure is sinds 1 januari weer wat verlengd en hierdoor is de vertrekdatum, 1 maart, voor ons niet meer haalbaar. Het streven is nu om op 12 maart te vertrekken. We gaan het zien.

Ondertussen wordt er druk gemaild met de outpost in Brunei. Ik kan daar met al mijn vragen terecht en dat is echt super fijn. Iedereen is erg behulpzaam.

Nou, dit was het volgens mij wel weer even. Als er nieuws is dan horen jullie het natuurlijk!