We zijn er!

Lieve allemaal, bedankt voor alle reacties op de weblog en alle andere berichtjes. Echt super leuk dat er zo veel mensen aan ons denken en met ons meeleven!!!
Afgelopen woensdag dus vertrokken vanuit Bavel. Natuurlijk niet droog kunnen houden. Afscheid nemen doet pijn, ook al weet je dat het voor tijdelijk is en dat we van de zomer weer terug zijn. Het ergste was nog om de kids mee te nemen zo ver weg van de opa en oma's die zo ontzettend veel van ze houden. Ook voor Bas en Evi is dat op sommige momenten nog moeilijk. Met name Evi weet erg goed wat er aan de hand is en zegt ook regelmatig dat ze weer naar huis wil. Wij denken (en hopen) dat dat straks een stuk beter zal gaan als we eenmaal een huis hebben en al onze spullen hier zijn. Nu hebben ze eigenlijk te weinig speelgoed om mee te spelen.
Onderweg in de taxi naar Schiphol heeft Evi ook niets gezegd. Ze zat een beetje voor zich uit te staren en pas bij de Mac Donalds op Schiphol kwam ze weer wat los. Bas dacht daar zwarte Piet te zien, maar het was gewoon een buitenlandse man. Op zulke momenten is het jammer dat hij niet meer zo verlegen is. Nu roept hij gewoon door de Mac Donalds: "Papa, mama kijk eens....daar heb je zwarte Piet!" Met wat schaamrood op mijn wangen uitgelegd dat die meneer niet zwarte Piet was, maar gewoon uit een ander land kwam....
De vlucht naar Brunei is prima gegaan. Op de eerste vlucht (duurde 12 uur) hebben de kids erg goed geslapen en ook de tweede vlucht (duurde 2,5 uur) heeft Bas nog een groot deel geslapen. Ze hebben geen moment gemopperd of gehuild, dus dat was echt super!!
Wel een aantal dagen moeten wennen aan het tijdsverschil hier, maar het gaat nu eigelijk al prima! We kwamen hier donderdag avond lokale tijd om 20 uur aan op het vliegveld in Bandar. Daar was het allemaal prima geregeld. Er stond ons iemand op te wachten en zij bracht ons naar een taxi busje waar ook de kinderstoelen voor Bas & Evi al in stonden. De chauffeur had duidelijk instructies gehad van Shell dat hij niet harder dan 70 mocht rijden. Hier heeft hij dan ook geen moment van afgeweken. Bijna 1,5 uur later kwamen we aan bij het appartement waar we nu tijdelijk wonen. Het appertement is prima.
Door de jetlag gingen Bas & Evi 's nachts pas om 4 uur slapen en om 8 uur stond er al een chauffeur aan de deur te bellen om Rob naar zijn werk te brengen. Die ochtend is hij met name bij personeelszaken geweest om allerlei papierwerk te regelen. 's Middags zijn we samen met de kids even ergens gaan eten en daarna werd Rob weer opgehaald voor een rondleiding hier in de buurt.
's Avonds zijn we met Maria Paula (oud collega van Rob) en Joost (haar man) en hun kids wat gaan eten bij de Panaga club. Dat is een club waar je lid van kan worden als je bij Shell werkt. Er is hier een restaurant, zwembaden, fitnessruimte, golfbaan, speeltuin, squash banen, tennisbanen...Kortom, van alles om jezelf te kunnen vermaken.
Zaterdag zijn we al naar een huis gaan kijken waar we mogen gaan wonen als we dat willen. Dat is echt supersnel, want de wachttijd op een huis kan hier oplopen tot 6 maanden... Het huis is erg ruim. De badkamers en de keuken zijn wel erg simpel, maar verder ziet het er prima uit. De enige MAAR was dat er in de buurt een luidspreker staat van de Moskee die mogelijk wat geluidsoverlast zou veroorzaken. Daarom zijn we vanavond nog even in het huis geweest toen de Moskee weer begon met het gebed. Je hoort het binnen wel, maar het is niet iets waar we wakker van zullen worden, dus waarschijnlijk gaan we het huis gewoon accepteren.
Het is voor onszelf als voor de kids erg fijn om een 'eigen' huis te hebben. Steeds verhuizen is ook niet alles. Als we naar dat huis gaan kunnen we een ander tijdelijk huis overslaan. Nog een voordeel is dat wanneer de zeevracht aankomt, al onze spullen ook gelijk in dat huis komen te staan. Anders moet je ze eerst in je tijdelijke huis gebruiken en daarna weer alles inpakken om te verhuizen naar het definitieve huis.
Morgen weten we waarschijnlijk zeker of het doorgaat en wanneer we er dan in zouden kunnen. Nog even spannend dus.
Verder zijn we erg blij met de mogelijkheden als email, skype, zoek vrienden, wordfeud en WhatsApp. Dit alles maakt het heel makkelijk om contact te hebben met familie en vrienden.
Nou, jullie zijn weer een beetje op de hoogte. We laten snel weer van ons horen!

Liefs van ons allemaal!