Singapore, bezoek, Sinterklaas, apen...

Zo, daar zijn we dan weer.
Het is al weer een tijdje geleden sinds de laatste update.

Eind oktober zijn we een lang weekend naar Singapore geweest. Ons mam kwam terug van haar bezoek aan onze Rob in Australië. Zij had een tussenlanding in Singapore, dus dit was een mooie gelegenheid om elkaar daar een aantal dagen te zien. We hadden twee kamers bij de Singapore Boatclub gehuurd. Prima kamers, alleen bleek dat ze hier flink aan ’t verbouwen waren. Heel de dag door lawaai en veel stof, dus besloten we na 1 dag om toch maar iets anders te zoeken. Rob had van collega’s nog een tip gekregen voor een leuk hotelletje in het centrum; de Shangri-La. Even snel gebeld en ze hadden gelukkig nog 2 kamers vrij. De prijs viel alles mee. Eenmaal aangekomen in de Shangri-La bleek de prijs toch wat meer dan verwacht. De genoemde prijs over de telefoon bleek per kamer, zonder ontbijt, exclusief belasting. Maar goed, we wilden ons niet laten kennen, dus toch maar gewoon ingecheckt. Eenmaal op de kamer werd Rob nog even gebeld door de bank of alles wel goed ging.
Singapore is een geweldige stad waar je, in tegenstelling tot Brunei, hele dagen kunt winkelen. De meest luxe en dure winkels zijn er te vinden, maar ook voor een wat normaler budget is er veel te koop. Er zijn oneindig veel shoppingmalls en er is veel te zien en te doen.
Nu is het met drie kleine kinderen niet echt gezellig shoppen, dus ik ben een paar keer met ons mam samen gegaan en verder hebben we wat andere dingen in de stad wat bekeken.

Half november kwamen de ouders van Rob aan. Zij zijn hier weer bijna twee weken geweest en we hebben ons prima vermaakt.
Rob had ondertussen zijn brevet gehaald om met een motorboot de rivier op te mogen, dus we hebben nog een ochtend een boot gehuurd. Erg gaaf om zo door de jungle te varen. Je vaart dan ook langs een waterdorp. Dat blijft toch bijzonder om te zien!
Tineke heeft Bing, de amah, ook nog wat gerechten leren koken. Hierdoor hebben we 1e Kerstdag heerlijk Indisch gegeten!
Tineke bedankt!!

Net over de grens in Maleisië is een crocodile farm. We hadden hier al wel een aantal mensen over gehoord, maar we waren er zelf nog nooit geweest. We hadden wel eens gevraagd aan Bas en Evi of ze het leuk zouden vinden om hier naar toe te gaan, maar Bas ging liever bij de konijntjes kijken zei hij dan. We gingen er vanuit dat ze er misschien wel konijnen zouden hebben, maar dan waren ze waarschijnlijk voor andere doeleinden dan dat Bas dat bedoelde… Later hoorde we dat ze er niet alleen krokodillen hebben, maar ook nog een soort van kinderboerderij.
Niets hield ons meer tegen om te gaan. De weg er naar toe was prima aangegeven, dus dat kon het probleem niet zijn. Als je er bijna bent staat er nog een bord dat je op de T kruising rechts moet en dan is het nog 2 km. Helaas staat er dan niet aangegeven dat je de 1e straat weer rechts moet, dus je rijdt dan rechtdoor. 2 Km verder verwacht je er dan te zijn, maar je ziet er niets wat op een crocodile farm lijkt… Nadat ik Rob wat had aangedrongen om het toch maar naar de weg te vragen gaat hij overstag en vraagt de weg aan iemand. Deze man spreekt helaas geen woord Engels, maar hij begrijpt gelukkig gelijk dat we op zoek zijn naar krokodillen en wijst ons de weg. Rob probeert nog tegen te sputteren en zegt dat die man er niets van weet, maar ik heb alle vertrouwen in deze man en zeg dat Rob gewoon die slobbenwijk in moet rijden, zoals die man ons net vertelde. Na een paar honderd meter in die sloppenwijk kom je bij een houten brug, waarvan we niet zeker weten of we hier wel met de auto over heen kunnen rijden… Na enige twijfel besluiten we het niet te doen. Rob dringt er nogmaals op aan om om te draaien, maar ik heb nog steeds vertrouwen en wil het nogmaals bij wat buurtbewoners vragen… Als ik uitstap doet Rob toch voor de zekerheid de autodeur maar op slot. Ik vraag het aan een paar vrouwen, maar helaas, ze spreken ook geen woord Engels. Gelukkig begrijpen zij ook gelijk wat ik bedoel en sturen me de brug over. Na de brug wordt het er allemaal niet beter van en ook ik raak zo langzaam aan overtuigd dat dit het niet gaat worden hier. Ondertussen komen er steeds meer mensen aanlopen om te kijken wat wij hier toch komen doen, dus we draaien toch maar om en rijden snel terug uit deze ‘wijk’…
Nadat Rob een collega heeft gebeld om het laatste stukje van de weg te vragen zijn we er zo!

Ondertussen zijn we er al een paar keer geweest en het is erg leuk. Zeker niet te vergelijken met een NL kinderboerderij, maar wel leuk om een keer naar toe te gaan. Buiten het zwemmen en de speeltuin is hier niet zo veel te doen met de kids, dus dit is er dan wel een leuke variatie op.
Buiten de 1000 krokodillen hebben ze er ook beren, apen, herten, paarden, konijnen, schildpadden, slangen, vissen en nog wat andere beesten waarvan ik niet meer precies weet wat het allemaal zijn, maar je kan ze niet allemaal aaien in elk geval.

Sinterklaas is ook alle lieve kindertjes in Brunei niet vergeten, dus op 18 november komt hij samen met zijn zwarte pieten naar Brunei. Helaas is het laag tij met de aankomst dit jaar, dus zijn boot kan de rivier niet op.
Maar goed, niet getreurd. Sinterklaas heeft hier wel een oplossing voor. Hij komt in zijn cabrio aan, gevolgd door zijn zwarte pieten op motoren en quads. Van de crisis heeft de Sint hier nog nooit gehoord!
Nadat we wat liedjes hebben gezongen voor de Sint en zijn Pieten zijn we genoodzaakt snel de gymzaal van school in te gaan. De zon staat hoog aan de hemel en het is zo’n 35 graden. Voor de Sint en zijn Pieten is dat niet echt een aangenaam klimaat. De zwarte maillots helpen er ook niet aan en de zwarte schmink begint dan toch wat van het gezicht te druipen. Nadat de Pieten weer wat bij geschminkt zijn, mogen wij dan ook naar binnen. Heerlijk bij de airco!
Na een geslaagde middag bij de Sint komen we thuis en blijkt de Sint al wat cadeau’s in de koffer van opa en oma gestopt te hebben…. Wat een bofkonten zijn we toch!
Opa en oma gaan weer weg, daarna gaat de Sint weer weg en dan is het tijd om (tante) Sjaak te verwelkomen. Sjaak is hier 2,5 week geweest en dat was super gezellig!! Sjaak en ik zijn met twee vriendinnen van hier naar een waterval gelopen. Het is een uurtje lopen door de jungle en dan kom je bij de waterval. Het is een geweldige route om te lopen. Je moet ook regelmatig een riviertje oversteken en dan loopt je tot je knieën door het water. Soms ligt er een boom over de pad, waar je dan onderdoor of overheen moet. Het is geen route om de kinderen mee naar toe te nemen, maar het was erg leuk om te doen. Het water bij de waterval is erg helder en het is er dan ook heerlijk om te zwemmen. Wel even goed kijken als je je aankleed daarna, want er zitten bloedzuigers…
Ook nog een weekend weg geweest met Sjaak. Nog maar een keer naar de Empire… Vanuit Bandar nog met een bootje mee de jungle in. In dit deel van de jungle leven een ander soort apen dan bij ons. Het is altijd maar de vraag of je ze ook daadwerkelijk gaat zien natuurlijk. We hadden geluk. Op twee plekken de apen kunnen bewonderen.

Vorig weekend is onze Stan 1 jaar geworden. Twee weken daarvoor hadden we het al gevierd, omdat anders de meeste mensen op vakantie waren. We wilden voorkomen dat we zelf alleen maar aan het lopen waren, dus we hebben een cateraar laten komen en we hadden een ober ingehuurd... Lekker decadent om zo een eerste verjaardag te vieren, maar het was een geslaagd feestje. Stan had het helemaal naar zijn zin en daar doe je het toch allemaal voor. Na het feestje heeft Bing alles weer netjes opgeruimd, dus het was een leuke dag.... ;-)

Afgelopen week een aanvaring gehad met wat apen. Ik was gewoon thuis en de kinderen lagen te slapen. Ik hoorde Bing wat rare geluiden maken vanuit haar eigen huis, maar in eerste instantie dacht ik dat ze aan het kletsen was met een vriendin. Ik vertrouwde het toch niet helemaal, ben dus even gaan kijken. Ze had onze vuilniszakken bij onze achterdeur gezet toen ze bij haar eigen huis naar binnen ging. Onze achterdeuren zitten heel dicht bij elkaar. Nu waren er apen achter in de tuin die de vuilniszakken hadden zien staan. Ze hadden ze opengescheurd en waren er een grote bende van aan het maken. Op zoek naar eten. Bing probeerde ze weg te jagen, maar toen kwamen de apen achter haar aan. Ze kwamen bijna bij haar binnen, dus ze durfde niet meer naar buiten. Zodra ze haar deur een stukje open deed, kwamen die beesten weer naar haar deur om haar aan te vallen. Ik heb ze met het waterpistool van de kinderen (en Rob) weg kunnen jagen.
Het zijn leuke beesten om te zien, maar ze zijn echt gevaarlijk. Je hoort toch regelmatig een verhaal dat mensen achter na gezeten zijn door de apen. In een deel van het kamp durven mensen ook niet meer met hun kinderen buiten te lopen zonder iets van een bezem mee te nemen. Daar zitten een aantal heel agressieve mannetjes die je aanvallen…
Gelukkig is dat hier niet het geval. Hier zat er een paar maanden geleden alleen een krokodil bij mensen onder de carport…
Tot later weer!

Voor iedereen de allerbeste wensen voor 2013.
Maak er een geweldig jaar van!!

Liefs van de Grauwmansjes uit Brunei