Bezoek, amah's, tickets, verhuizen...

Daar zijn we dan weer. Tijd voor een update…

De afgelopen twee weken is ons mam hier geweest. Dat was super gezellig. Zowel de kids als wij zelf hebben hier enorm van genoten. Het is nu dus weer even afkicken. Dat afscheid nemen moeilijk is, dat wist ik al wel en dat is gister weer eens bevestigd…

In de afgelopen weken zijn we ondertussen al weer 6 amah’s verder… Dit schijnt wel redelijk uitzonderlijk te zijn, maar laten we zeggen dat het ons niet echt mee zit met amah’s. Rob zijn collega’s zijn er ondertussen van overtuigd dat ik echt vreselijk moet zijn, maar wij geloven er nog steeds in dat het echt niet aan ons ligt…..
De eerste (Laura) was echt geweldig, maar haar papierwerk kon niet rond komen, dus die kon helaas niet blijven.
De tweede (Leonel) is eigenlijk nooit begonnen. Zij zou op maandag beginnen en op zondag avond kwam ze vertellen dat ze naar de Filipijnen moest, omdat er problemen waren met haar kinderen. De zeevracht was hier net aangekomen, dus ons huis was echt ontploft. Lekkere timing dus dat de amah niet zou komen. ’s Avonds zou ze nog laten weten wanneer ze zou vertrekken en hoe lang ze weg zou blijven. Een uurtje later kreeg Rob een sms’je dat ze helemaal niet meer zou komen, omdat ze in de Filipijnen zou blijven…
Later hoorde Rob van een Nederlandse collega, dat Leonel bij hun was komen werken. Van een andere amah hoorde we dat Leonel hier niet wilde werken, omdat ze een gezin met drie kinderen te druk vond…. Ze werkt nu bij een familie met een kind.
De derde amah (Ellen) was wel op zoek naar een fulltime baan, maar ik ergerde me de eerste dag al dood, dus zij ging het ook niet worden. Uiteindelijk is ze drie dagen gebleven en toen hebben we gezegd dat ze niet meer terug hoefde te komen.
Na Ellen hebben we onze definitieve amah (Bing) aangenomen, maar zij werkt nu nog voor een ander Nederlands gezin, dus nu nog niet beschikbaar. Half juni vertrekt dat andere gezin, dus dan krijgen we Bing als amah.
De vierde (Isabelle) zou ons komen helpen tot half juni, maar zij vond na twee weken een fulltime job en ging terug naar de Filipijnen om haar papierwerk rond te krijgen.
De vijfde (Jenny) is hier afgelopen week geweest. De Nederlandse familie waar zij voor werkt was een weekje op vakantie, dus kon ze hier even werken.
De zesde (Roda) begint maandag en is een nicht van Jenny. Zij blijft (hopen we) twee weken, totdat we Bing hebben.
De zevende is dus Bing en we hopen dat we haar de komende jaren houden…

Het gezin waar Bing nu voor werkt vertrekt half juni naar Aberdeen en als zij weg zijn, dan verhuizen wij naar hun huis. Zij wonen hier schuin tegenover. In dit gedeelte van het kamp zijn twee type huizen en zij wonen in een ander type huis dan dat wij nu hebben en dat vinden we leuker. Het huis is ook helemaal af. Er ligt al een laminaat vloer in, ze hebben een patio aangebouwd, we mogen de patio set overnemen, De gordijnen kunnen we overnemen en ze hebben het leuk laten verven. Het huis is veel sfeervoller dan het huis waar we nu wonen.
Het is eigenlijk erg jammer dat ze weg gaan, want ze hebben twee kindjes in de leeftijd van onze kids en ze zijn erg gezellig. Aan de andere kant kijken we er ook wel enorm naar uit dat we gaan verhuizen, want hier staan nog steeds zo’n 30 dozen binnen die we nooit uitgepakt hebben, omdat we wisten dat we nog een keer zouden verhuizen. Verder hangt hier ook niets aan de muur en dat maakt het ook niet echt sfeervoller.

Ons nieuwe aders is:
G9/18, Lorong 13, Barat
KB 3133 Seria
Negara Brunei Darussalam

Mocht je post willen sturen…niemand heeft hier een breivenbus, dus de postbode legt het voor de voordeur. Een beter alternatief zijn de volgende 2 adressen:

1. Postadres in Nederland.
Dit is via Shell’s Expat Mail in Den Haag. Shell’s postkamer verzamelt alles en stuurt dat 1 of 2x per week via een koerier door. (Alleen brieven en tijdschriften. Pakketjes worden niet verwerkt en retour afzender gezonden). Shell betaalt de koerier. Adressering is als volgt:
Rob & Susanne Grauwmans
Brunei Shell Petroleum, Seria Head Office, TSW/12
Postbus 245
2501 CE Den Haag
2. Postadres in Brunei
Om post (pakketjes en brieven) direct naar Brunei te sturen kan het beste het Shell Seria kantoor adres gebruikt worden. Dan moet je uiteraard zelf de verzendkosten naar Brunei betalen. Brieven komen dan in het postvak van Rob terecht, voor pakketjes krijgen we een ophaalbericht van het postkantoor (pakketjes moeten opgemaakt en getoond worden aan de lokale douane beambte).
Brunei Shell Petroleum Co. Sdn. Bhd.
Rob & Susanne Grauwmans, TSW/12
Seria Head Office
Panaga, Jalan Utara
KB3534 Seria
Negara Brunei Darussalam

Ondertussen hebben we ook weer wat tickets geboekt. 4 Augustus vliegen we naar Nederland voor 3,5 week. We hebben er erg veel zin in om iedereen weer even te zien! Het is ook geweldig om gewoon weer even naar van Kuijk (bakker en slager), de Hema en de AH of Jumbo te kunnen gaan!!!
Het wachten is nu ook op de kleine van Cris en Johan die ieder moment geboren kan gaan worden, dus 5 augustus kunnen we dan eindelijk op kraamvisite bij ons kleine neefje of nichtje!!!
14 Juli gaan we nog 9 dagen naar Kota Kinabalu. Dat ligt hier ook op Borneo, maar dan in Maleisië. Het is maar 40 minuten vliegen, dus we zijn er zo. We hebben er al veel leuke verhalen over gehoord, dus zijn erg benieuwd!

Afgelopen weken toen ons mam hier was gingen we ’s avonds vaak nog even naar buiten. Helaas toen de eerste slang gezien. Weet niet wat voor slang het was (giftig of niet), maar ik moet zeggen dat ik er niet echt blij van word. Je kon er ook heel dicht bij komen zonder dat hij weg ging. Laat de kids nu ook niet meer met een gerust hart meer buiten spelen…

Vandaag werd ook wel weer duidelijk dat we al aardig gewend zijn aan het warme weer. Op zaterdag gaan we meestal zwemmen, maar vanmorgen regende het. Rond 9 uur was het wel weer droog, maar het waaide een beetje en het was wat bewolkt. Het was ook maar 29 graden, dus we hebben serieus overwogen of het wel weer was om te gaan zwemmen. Stan heeft meestal alleen een romper aan, maar vanmorgen hebben we hem toch ook maar een shirtje en broekje aangegeven. Onderweg naar het zwembad hebben we er wel om moeten lachen dat we ons op het moment van onze discussie niet bewust waren van deze bizarre situatie. Aangekomen bij het zwembad was het toch wat frisjes. Na 10 minuten Stan toch maar weer afgedroogd en aangekleed....

Heel veel liefs weer van ons allemaal!!